Επαφή και παθήσεις του κόλπου – Η σύγχρονη γυναικολογία δίνει τη λύση!

Τα οργανικά προβλήματα του κόλπου αποτελούν σε κάθε ηλικία την πιο συχνή αιτία γυναικείας δυσλειτουργίας. Οι κολπίτιδες, οι αιμορραγίες κατά την επαφή, η κολπική ξηρότητα και η πρόπτωση του κόλπου αποτελούν πολύ συχνές παθήσεις, με σωματικό αλλά και ψυχολογικό αντίκτυπο στις ζωές των ασθενών, αφού συχνά καθιστούν τη συνεύρεση ιδιαίτερα προβληματική.

Ας δούμε τις συχνότερες κολπικές διαταραχές και τους νεότερους τρόπους αντιμετώπισής τους:

Κολπίτιδες

Οι φλεγμονές του κόλπου, οι οποίες οφείλονται σε κάποιο βακτήριο ή μύκητα, αποτελούν ίσως το πιο συχνό αίτιο κολπικής δυσφορίας. Η αύξηση των κολπικών εκκρίσεων, η δυσοσμία και τα τοπικά συμπτώματα (π.χ. φαγούρα, καυσός, τσούξιμο κ.α.) λειτουργούν επιβαρυντικά τόσο για την ίδια την επαφή, όσο και για τη ψυχολογία των συντρόφων.

Οι ¨τυφλές¨ και πολυήμερες αντιβιοτικές ή αντιμυκητιασικές θεραπείες αποτελούν μία κακή τακτική, η οποία συχνά εκτός από αναποτελεσματική είναι και επιβαρυντική για τον οργανισμό.

Η λήψη καλλιεργειών για τον προσδιορισμό του συγκεκριμένου παθογόνου μικροοργανισμού, ο οποίος προκαλεί το πρόβλημα, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της θεραπείας.

Αυτή ακολουθεί στη συνέχεια απολύτως στοχευμένα και βάσει διεθνών θεραπευτικών πρωτοκόλλων, αυξάνοντας με τον τρόπο αυτό τα ποσοστά επιτυχούς ίασης και μειώνοντας την πιθανότητα υποτροπών.

Αιμορραγίες κατά την επαφή

Οι αιμορραγίες κατά τη διάρκεια της συνεύρεσης αποτελούν ένα απροσδόκητο γεγονός, το οποίο αναστατώνει δικαιολογημένα το ζευγάρι και οδηγεί συχνά σε διαγνωστικά αδιέξοδα, παρότι τις περισσότερες φορές το πρόβλημα εντοπίζεται μέσα στον κόλπο.

Οι αμυχές εξαιτίας μιας έντονης συνεύρεσης, οι τραχηλικοί πολύποδες και μία εύθρυπτη επιφάνεια τραχήλου (εκτοπία) αποτελούν συχνά αίτια αιμορραγίας, τα οποία μπορούν εύκολα να προσδιοριστούν και να αναπαραχθούν κατά τον επισκοπικό γυναικολογικό έλεγχο.

Μία συχνή αιτία αιμορραγίας, η οποία συχνά παραβλέπεται, είναι και η φλεγμονή του τραχήλου (τραχηλίτιδα). Η καλλιέργεια τραχηλικού επιχρίσματος αποτελεί για το λόγο αυτό αναπόσπαστο κομμάτι της διερεύνησης.

Πιο σπάνια οι βαριές δυσπλασίες ή ακόμη και καρκινικές αλλοιώσεις του τραχήλου μπορούν επίσης να αποτελούν την πηγή του προβλήματος, γεγονός που αναδεικνύει την αξία ενός εξειδικευμένου κολποσκοπικού ελέγχου.

Κολπική ξηρότητα

Η κολπική ξηρότητα στην εμμηνόπαυση είναι ένα πρόβλημα, το οποίο απασχολεί χιλιάδες γυναίκες, ωστόσο λίγες είναι αυτές, οι οποίες αναζητούν τη βοήθεια ειδικού.

Τα τυπικά συμπτώματα της κολπικής ξηρότητας είναι πόνος στην επαφή, αίσθημα καυσού, ερεθισμός και φαγούρα στην περιοχή του αιδοίου και μέσα στον κόλπο, τσούξιμο κατά την ούρηση καθώς επίσης και μικρές αιμορραγίες. Δεν είναι μάλιστα λίγες οι φορές που η επαφή καθίσταται τόσο επώδυνη, ώστε οι γυναίκες να απέχουν ολοκληρωτικά.

Πολύ συχνά για τη θεραπεία της κολπικής ατροφίας και ξηρότητας χρησιμοποιούνται μη φαρμακευτικά σκευάσματα, όπως φυτικά δισκία, κρέμες και λιπαντικά. Τις περισσότερες ωστόσο φορές τα μέτρα αυτά είναι ελάχιστα αποτελεσματικά με αποτέλεσμα να μη δίνουν λύση στον πρόβλημα των ασθενών.

Αντ΄ αυτού η τοπική χρήση ειδικών οιστρογόνων σε συγκεκριμένη δοσολογία αποτελεί μία εξαιρετική και απόλυτα ασφαλή θεραπευτική επιλογή.

Τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται δρουν τοπικά και εντοπίζονται σε απειροελάχιστες συγκεντρώσεις μέσα στο αίμα, με αποτέλεσμα να εκμηδενίζεται ο κίνδυνος παρενεργειών.

Η τοπική ορμονική θεραπεία εμφανίζει εξαιρετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της κολπικής ατροφίας και συμβάλλει στην αντιμετώπιση και άλλων καταστάσεων που ενδεχομένως συνυπάρχουν (π.χ. ακράτεια ούρων, ελαφριά πρόπτωση κ.α.).

Πρόπτωση κόλπου

Δεν είναι λίγες οι φορές που η επαφή δυσχεραίνεται σε μεγάλο βαθμό  από μηχανικά προβλήματα, τα οποία οφείλονται σε διαταραχή της ανατομίας του κόλπου.

Πρόπτωση της μήτρας (και κόλπου) ονομάζεται η υποχώρηση (κάθοδος) του οργάνου της μήτρας μέσα στον κόλπο λόγω της χαλάρωσης των υποστηρικτικών ιστών, οι οποίοι τη συγκρατούν.

Υπολογίζεται πως το 35-50% των γυναικών μετά την εμμηνόπαυση θα παρουσιάσει κάποια στιγμή πρόπτωση μήτρας ή κόλπου.

Στις μέρες μας είναι διαδεδομένη η λαπαροσκοπική ανόρθωση μήτρας και κόλπου με χρήση μη απορροφήσιμου πλέγματος, το οποίο στερεώνεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης, στο πίσω μέρος της λεκάνης (ιεροπηξία).

Ωστόσο η επέμβαση ενέχει τον κίνδυνο τραυματισμού των νεύρων της περιοχής. Παράλληλα το πλέγμα τοποθετείται υπό τάση κοντά στο τελικό τμήμα του εντέρου, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών να παραπονιέται για χρόνιους κοιλιακούς πόνους  μετά το χειρουργείο.

Τη λύση έρχεται να δώσει η λαπαροσκοπική κτενοπηξία (laparoscopic pectopexy). Mια σύγχρονη λαπαροσκοπική τεχνική, η οποία εφαρμόζεται σε ουρογυναικολογικά κέντρα του εξωτερικού.

Η βασική διαφορά της λαπαροσκοπικής κτενοπηξίας από την κλασική μέθοδο, συνίσταται στη στερέωση του πλέγματος σε μια περιοχή στα πλάγια τοιχώματα της λεκάνης (κτενιαίοι σύνδεσμοι), μακριά από νεύρα και το τελικό τμήμα του εντέρου και χωρίς την εφαρμογη ισχυρής τάσης (tension free).

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εκμηδενίζεται ο κίνδυνος τραυματισμού αγγείων και νεύρων στην περιοχή στερέωσης του πλέγματος, ενώ δεν υπάρχει καμία πιθανότητα εμφάνισης χρόνιων ενοχλήσεων μετά την επέμβαση.

Ολοκληρώνοντας

Θα τονίσουμε για μια ακόμη φορά τη σημασία της ανάδειξης των ενοχλήσεων, οι οποίες σχετίζονται με τη συνεύρεση, αφού τις περισσότερες φορές πίσω από αυτές ελλοχεύουν οργανικές παθήσεις, οι οποίες αφορούν γυναίκες κάθε ηλικίας.

Από τις κολπίτιδες μέχρι και την πρόπτωση της μήτρας η σύγχρονη γυναικολογία προσφέρει μοντέρνες, εξαιρετικά αποτελεσματικές και ελάχιστα επιβαρυντικές θεραπείες, με ευεργετικά αποτελέσματα για τη γυναίκα ασθενή. Η εξατομικευμένη προσέγγιση των ασθενών και η επιδέξια εφαρμογή των κατάλληλων θεραπειών αποτελούν εγγύηση υγείας και ευεξίας.