- Ενδοσκοπική χειρουργική
-
by Ioannis Raptis
Τα ινομυώματα της μήτρας αποτελούν μια πολύ συχνή καλοήθη πάθηση, η οποία απασχολεί κυρίως γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας. Τα συμπτώματα που προκαλούν ποικίλλουν αναλόγως του μεγέθους τους και του εντοπισμού τους στη μήτρα.
Έτσι μεγάλα ινομυώματα κοντά στην κοιλότητα της μήτρας μπορούν να προκαλέσουν αιμορραγικές διαταραχές, δυσκολίες στη σύλληψη ή αποβολές, ενώ αντίστοιχα όταν αυτά βρίσκονται προς το εξωτερικό του τοιχώματος της μήτρας μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακούς πόνους.
Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις στο εσωτερικό μεγάλων ινομυωμάτων μπορεί να παρατηρηθούν κακοήθεις εξαλλαγές.
Πως μπορεί να πραγματοποιηθεί η χειρουργική αφαίρεση ινομυωμάτων;
Όταν αυτά βρίσκονται κοντά στην κοιλότητα της μήτρας τότε μπορούν να αφαιρεθούν υστεροσκοπικά. Μέσω δηλαδή της φυσικής διόδου του κόλπου και της εισόδου της μήτρας και με τη βοήθεια μιας πολύ λεπτής κάμερας και ειδικών μικροεργαλείων.
Όταν όμως τα ινομυώματα βρίσκονται στα εξωτερικά στρωματά της μήτρας τότε η αφαίρεση πραγματοποιείται λαπαροσκοπικά μέσω εξαιρετικά μικρών οπών στην κοιλιά με τη βοήθεια ενδοσκοπίου.
Και οι δυο παραπάνω ενδοσκοπικές μέθοδοι, πραγματοποιούνται από χειρουργούς με ειδική εκπαίδευση στην ενδοσκοπική μικροχειρουργική και αποτελούν την ασφαλέστερη και ριζικότερη θεραπεία στις μέρες μας.
Τι σημαίνει για την ασθενή ένα χειρουργείο αφαίρεσης ινομυωμάτων;
Στόχος των παραπάνω μικροχειρουργικών επεμβάσεων είναι η ριζική αφαίρεση των ινομυωμάτων, η εξάλειψη των ενοχλήσεων και των συμπτωμάτων και η αποκατάσταση της γονιμότητας των νεαρών γυναικών.
Οι επεμβάσεις αυτού του είδους πραγματοποιούνται με ολική αναισθησία και διαρκούν από λίγα λεπτά ως και λίγες ώρες ανάλογα με το μέγεθος του προβλήματος.
Αφαίρεση ινομυωμάτων και εγκυμοσύνη.
Με τις σύγχρονες χειρουργικές μεθόδους επιτυγχάνεται ατραυματική αφαίρεση των ινομυωμάτων, πλήρης αποκατάσταση της ανατομίας της μήτρας και διατήρηση αλλά και υποστήριξη της γονιμότητας της ασθενούς.
Μετά την επέμβαση συνιστάται η αποφυγή εγκυμοσύνης για ένα διάστημα 3 έως 6 μηνών. Ακολούθως η σύλληψη μπορεί να προκύψει εντελώς φυσιολογικά.
Φυσιολογικός τοκετός ή καισαρική τομή μετά από αφαίρεση ινομυωμάτων;
Σαφής κατευθυντήρια οδηγία ή κάποιος γενικός κανόνας δεν υπάρχει.
Σημαντικό ρολό παίζει το μέγεθος, ο αριθμός και η τοποθεσία των ινομυωμάτων που έχουν αφαιρεθεί, καθώς επίσης και η ικανότητα του χειρουργού να πραγματοποιεί το μικρότερο δυνατό τραύμα στο τοίχωμα της μήτρας κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων μπορεί να επιτευχθεί ένας φυσιολογικός τοκετός. Σε περιπτώσεις ωστόσο που έχουν αφαιρεθεί ινομυώματα μεγάλου μεγέθους είναι δυνατόν να απαιτείται η πραγματοποίηση καισαρικής τομής.
Ινομυώματα σε ασθενείς με ολοκληρωμένο οικογενειακό προγραμματισμό.
Σε αυτές τις ασθενείς και στην περίπτωση που ταλαιπωρούνται από έντονες ενοχλήσεις προτείνεται η υφολική υστερεκτομή (αφαίρεση του σώματος της μήτρας με διατήρηση του τραχήλου).
Η επέμβαση είναι συντομότερη, ασφαλέστερη και ριζικότερη σε σχέση με την αφαίρεση μόνο των ινομυωμάτων, ενώ έχει το πλεονέκτημα ότι εξαλείφει τον κίνδυνο πολλαπλών επεμβάσεων λόγω επανεμφάνισης τους.
Παράλληλα ορμονικά, σεξουαλικά και ανατομικά (κολπικά) δεν επέρχεται καμία αλλαγή για την γυναικά ή για τον σύντροφο της (πέρα από την απουσία της περιόδου).
Σε περίπτωση ωστόσο που η ασθενής επιθυμεί τη διατήρηση της μήτρας της, πραγματοποιείται κλασσική ινομυωματεκτομή όπως σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις.
Υπάρχει τρόπος συντηρητικής θεραπείας;
Μέχρι σήμερα ικανοποιητική συντηρητική (φαρμακευτική) θεραπεία δεν υπάρχει.
Σκευάσματα με κάποια θεραπευτική δράση (π.χ. Esmya, GnRH ανάλογα) χορηγούνται κυρίως προεγχειρητικά για την προσωρινή αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.
Περιεμμηνοπαυσιακά τέτοια σκευάσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης σε γυναίκες με μετρίου βαθμού ενοχλήσεις ευελπιστώντας πως αυτές θα υποχωρήσουν στην εμμηνόπαυση λόγω ατροφίας των ινομυωμάτων.
Ο κίνδυνος εξάπλωσης μιας κακοήθειας κατά τη διάρκεια ενός λαπαροσκοπικού χειρουργείου.
Σε περίπου 1 στις 500 γυναίκες που πραγματοποιείται λαπαροσκοπική ινομυωματεκτομή εντοπίζεται κάποιο κακοήθες ινομύωμα (σάρκωμα).
Στην περίπτωση αυτή και λόγω της κατάτμησης του ινομυώματος ενδοκοιλιακά (προκειμένου αυτό να αφαιρεθεί από τις μικρές οπές) υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος εξάπλωσης της κακοήθειας μέσα στην κοιλιά της ασθενούς με ενδεχομένως σημαντικές επιπτώσεις στην πρόγνωση της ασθένειας.
Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούνται από εξειδικευμένους χειρουργούς κλειστά συστήματα σάκων, ειδικές σακούλες δηλαδή, οι οποίες εισέρχονται στην κοιλιακή χωρά μέσω των οπών της λαπαροσκόπησης. Μέσα σε αυτές λαμβάνει χωρά η κατάτμηση των ινομυωμάτων με ασφάλεια και χωρίς κίνδυνο εξάπλωσης μια πιθανής κακοήθειας.
Το ίδιο σύστημα χρησιμοποιείται και σε περιπτώσεις λαπαροσκοπικής υφολικής αφαίρεσης της μήτρας (υστερεκτομή).
