Ο Ιωάννης Κ. Ράπτης είναι διαπιστευμένος ιατρός (τίτλος MIC II) για την πραγματοποίηση λαπαροσκοπικών και υστεροσκοπικών επεμβάσεων υψηλού βαθμού δυσκολίας από τη Γερμανική Εταιρεία Γυναικολογικής Ενδοσκόπησης (AGE). Στην πλειοψηφία των ασθενών παρέχεται η δυνατότητα λαπαροσκοπικών-ρομποτικών επεμβάσεων χωρίς νοσηλεία. Βιογραφικό ιατρού >>
Ακολουθήστε μας
Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (ΣΠΩ) είναι μια ενδοκρινική πάθηση, η οποία εμφανίζεται συχνά σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας και προκαλεί κυρίως:
Δεν είναι λίγες μάλιστα οι φορές που η πάθηση προκαλεί και προβλήματα υπογονιμότητας.
Οι γυναίκες με τη συγκεκριμένη ενδοκρινοπάθεια χαρακτηρίζονται από προβληματική ωρίμανση ωαρίων, με αποτέλεσμα αυτά να συσσωρεύονται δίχως να μπορεί να επέλθει ωορρηξία. Τα ωάρια αυτά παράγουν αυξημένες ποσότητες ανδρογόνων με αποτέλεσμα να εμφανίζονται τα συμπτώματα της νόσου.
Οι περισσότερες ασθενείς δε γνωρίζουν πως το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών είναι στον πυρήνα του μία διαταραχή του μεταβολισμού του οργανισμού. Γι’ αυτόν τον λόγο συναντάται συχνότερα σε υπέρβαρες ασθενείς, ενώ αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση διαβήτη.
Επιπλέον πολύ συχνά συγχέεται, ακόμη και από τους ίδιους τους επαγγελματίες υγείας, η πολυκυστική εμφάνιση των ωοθηκών – η οποία μπορεί να οφείλεται σε ποικίλες διαταραχές – με το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, του οποίου η διάγνωση πραγματοποιείται με συγκεκριμένα κριτήρια και δεν στηρίζεται απλά σε έναν υπέρηχο.
Η διάγνωση του συνδρόμου στηρίζεται σε συγκεκριμένα κριτήρια, τα οποία περιλαμβάνουν τη χαρακτηριστική εικόνα των ωοθηκών στον υπερηχογραφικό έλεγχο, την ύπαρξη συμπτωμάτων υπερανδρογονισμού (έντονη τριχοφυΐα, ακμή κτλ.), την εμφάνιση καθυστερήσεων στην περίοδο καθώς και συγκεκριμένη εικόνα στις ορμονικές εξετάσεις της ασθενούς.
Η θεραπεία του συνδρόμου είναι πολύπλευρη και προσαρμόζεται στα συμπτώματα, την ηλικία, τον οικογενειακό προγραμματισμό και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε ασθενούς ξεχωριστά.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η αερόβια άσκηση και η απώλεια βάρους, σε περίπτωση υπέρβαρων ασθενών, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας. Στην αντιμετώπιση των μεταβολικών προεκτάσεων του συνδρόμου συμβάλλουν επίσης και σύγχρονα συμπληρώματα διατροφής με ινοσιτόλη.
Σε νέες γυναίκες, οι οποίες επιθυμούν απλά να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα, τα οποία προκαλεί το σύνδρομο, η χορήγηση αντισυλληπτικών χαπιών αποτελεί άλλη μια καλή θεραπευτική επιλογή, η οποία ωστόσο δε στοχεύει στην αιτία του προβλήματος.
Σε γυναίκες, οι οποίες βρίσκονται σε προσπάθεια τεκνοποίησης, ειδικά φαρμακευτικά σκευάσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον δραστικότερο έλεγχο του μεταβολικού προβλήματος και την επαναφορά του φυσιολογικού κύκλου. Την ίδια στιγμή υπάρχει δυνατότητα φαρμακευτικής πρόκλησης ωορρηξίας με σκοπό την επίτευξη εγκυμοσύνης με φυσιολογικές επαφές.
Στις ελάχιστες περιπτώσεις που τα συμπτώματα επιμένουν, το ωοθηκικό drilling αποτελεί ένα ακόμη όπλο στην φαρέτρα του γυναικολόγου. Πρόκειται για μια λαπαροσκοπική επέμβαση, κατά την οποία ο χειρουργός αφαιρεί έναν σημαντικό αριθμό κυστιδίων από τις ωοθήκες, με αποτέλεσμα την ελάττωση των ανδρογόνων και τη σταθεροποίηση του κύκλου. Τα ευεργετικά αποτελέσματα και η αύξηση της πιθανότητας γονιμοποίησης είναι τεκμηριωμένη για χρονικό διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών από την ημέρα της επέμβασης.
